آینده نگرید یا نگران آینده؟
- تعداد بازدید : 1260 بار
هر روز بیشتر از روز پیش به این نتیجه می‌رسم که ما انسان‌ها مهم نیست که چند سال‌مان است. یک چیزی در درون همه ما مشترکا وجود دارد که بسیاری از افکار و احساسات کودکانه را در ما زنده نگه می‌دارد و این افکار و احساسات کودکانه با ارزش‌ترین چیزهایی هستند که ما در تمام طول عمرمان به نوعی متکی و مدیون آن هستیم چرا که انگیزه و دلیل بسیاری از یادگیری‌های ماندگار در ما و در تمام طول عمرمان می‌باشند.
«یادگیری» تنها و مهم‌ترین چیزی است که همیشه با ما و همراه ماست و حس زنده بودن را در ما زنده و شاداب نگه می‌دارد بدون آنکه متوجه آن باشیم.
و من به‌دلیل نوع حرفه‌ای که دارم و سرویسی که ارائه می‌کنم هر روز با شما، او، آن‌ها، بچه‌های خردسال، پدربزرگ و مادربزرگ و همه و همه به‌طور یکسان شاهد این چراها، کنجکاوی‌ها و یادگیری ناشی از آن‌ها هستم.
صنعت بیمه با اینکه در اروپا، آمریکا و کانادا قدمتی دارد برای ما نسل مهاجر پر از سوال، چرا، اگر و اماست. نگرفتن پاسخی مناسب یا سرویسی مناسب و درخور، متأسفانه باعث تردید و در نتیجه عدم تصمیم‌گیری صحیح و به‌موقع می‌شود.
- اکثر ما مهاجرین با بیمه‌ها آشنایی نداریم.
- تفاوت آن‌ها و تفاوت قیمت‌گذاری‌ها و تغییرات آن‌ها در طی زمان را نمی‌دانیم.
- برای شناخت و تحلیل شرایط فعلی و آتی خود و تطبیق آن برای انتخابی مناسب به راهنمایی‌های لازم و کارشناسانه، دسترسی کافی نداریم.
در نتیجه علی رغم میل‌مان برای حفظ منافع‌مان و برخورد مناسب با همه مسائلی که نداشتن بیمه‌ای مناسب می‌تواند ما و خانواده‌مان را دچار خود کند از اقدام به داشتن آن و تصمیم‌گیری لازم خودداری می‌کنیم. حق هم داریم چرا که سوالات زیادی وجود دارند مانند:
- چرا من و خانواده‌ام بیمه عمر لازم داریم؟
- اصلاً دلیل وجود بیمه‌ها بخصوص بیمه عمر چیست؟
- خیال ما را آسوده می‌کند یعنی چه؟
- بیمه عمر در حفظ اموال و دارائی‌های ما چه نقشی می‌تواند داشته باشد؟
- در پرداخت وام‌ها و بدهی‌های ما نقش بیمه عمر چیست؟
- مسائل مالیاتی ما را چگونه حل و یا آسان‌تر می کند؟
- در حفظ و انتقال بیزنس چه نقش اساسی ایفا می کند؟
- در پرداخت هزینه‌های انحصار وراثت نقش آن چیست؟
- در روزهای سخت بیماری و از کار افتادگی چه نقش اساسی دارد؟
- و بسیاری چراهای دیگر………
همانطور که در مقدمه اشاره کردم حس کنجکاوی، یادگیری و پیشی گرفتن از دیگران همانطور که در کودکان وجود دارد و متفاوت است و باعث موفقیت کمتر و بیشتر آن‌ها در طول زندگی‌شان می‌شود در ما بزرگسالان هم وجود دارد:
- عده‌ای که کنجکاوند و به‌دنبال پاسخ سئوالات‌شان می‌گردند، و به محض یافتن پاسخ و مرجع سرویس‌دهی مناسب، خوشحال و راضی و با آسودگی خیال و اعتماد و بدون تردید تصمیم‌شان را گرفته و اقدامات لازم را انجام می‌دهند و همیشه پیشرواند و آسوده خاطر.
(آینده نگر)
- عده‌ای که منتظر می‌مانند تا از افراد دسته اول یاد بگیرند چه کنند و از آن‌ها پیروی می‌کنند. این دسته با ریتم کندتری ولی سرانجام کار را انجام می‌دهند. (نگران آینده و سعی در آینده نگری)
- و عده‌ای که بی‌تفاوتند و با یکنواختی هر روزشان را به آخر می‌رسانند (نه آینده نگرند و نه نگران آینده)
ما از کدام دسته‌ایم؟
ترکیبی از هر سه با درصدهای متفاوت؟
چه درصدی را دل‌مان می‌خواهد تقویت کنیم تا برای خود و خانواده‌مان سودمند بوده و نقش برجسته از خود باقی بگذاریم؟
پاسخ را برای خود محفوظ نگه دارید!
با توجه و یک بررسی کوتاه حتماً می‌توان پلانی درخور خود و خانواده پیدا کرد.
با کمال میل برای پاسخ به این سوال‌ها و مشاوره رایگان در خدمت‌تان خواهیم بود.
نظرات و پیشنهادات