علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد...

با توجه به گزارش آمار فوت در کانادا، ماه‌های دسامبر، ژانویه، فوریه و مارچ ماه‌هایی گزارش شده‌اند که متأسفانه بیشترین آمار فوت را دارا می‌باشند.

• دسامبر ۸.۷ درصد
• ژانویه ۹.۸ درصد
• فوریه ۸.۵ درصد
• مارچ ۹.۱ درصد

و در مقابل در ماه‌های تابستان به‌طور چشمگیری تفاوت وجود دارد.

• جون ۷.۷ درصد
• جولای ۷.۹ درصد
• آگوست ۷.۸ درصد
• سپتامبر ۷.۵ درصد

جالب است که بدانید تعداد کسانی که برای داشتن بیمه عمر اقدام می‌کنند در زمستان رو به افزایش می‌گذارد. دلیلش هم تأثیر از دست دادن عزیزی، دوستی یا همکاری می‌باشد که سن بالایی هم نداشته است ( کمی کمتر یا بیشتر از ۵۰ سال).

یکی از دلائل اصلی بالا بودن آمار فوت در زمستان حمله و سکته قلبی است.

عده زیادی هم در میان همین افراد وجود دارند که خوشبختانه جان سالم به در می‌برند و پس از معالجات طولانی مدت و دور بودن از کار و داشتن استراحت ظاهراً سلامتی خود را باز می‌یابند و حتی به کار قبلی شان ادامه می‌دهند و به‌دلیل پشت سر گذاشتن تجربه‌ای تلخ، خود و خانواده‌شان درصدد بر می‌آیند که برای خرید بیمه اقدام کنند.

ولی چرا اینقدر دیر؟ آیا واقعاً وقت نداشتیم که زودتر اقدام به اینکار بکنیم و قدر با ارزش‌ترین سرمایه زندگی‌مان یعنی «سلامتی» خود را بدانیم؟ این به خاطر این نیست که همیشه فکر می‌کنیـم همه اتفاقات فقط برای «همسایه» می‌افتد و ما همیشه مصونیم؟
فراموش می‌کنیم که ما هم «همسایه» دیگران محسوب می‌شویم و در معرض همان اتفاقات هستیم؟

حالا که پس از سال‌ها تلاش خانه‌ای بزرگتر (و مورگیج بیشتر!!) خریداری کرده ‌ایم. بچه‌ها بزرگتر شده‌اند و آماده رفتن به دانشگاه هستند یا آن را شروع کرده‌اند فکر هزینه دانشگاه از سرمان بیرون نمی‌رود.ضمناً چون راهشان دور است باید برایشان ماشین بخریم و این یعنی یک قسط اضافه و هزینه بیشتر و…و.. و.. و…. .

حالا به‌طور جدی و با هر قیمتی حاضریم بیمه عمر یا از کارافتادگی بخریم (یا لااقل برای موتگیج مان بیمه‌ای داشته باشیم). حالا که یک سابقه پزشکی نامناسب برایمان بوجود آمده، آیا می‌توانیم امیدوار باشیم؟

امکان پذیرفته شدن در معاینات پزشکی برای دریافت بیمه برایمان وجود دارد؟ و با هر سوالی خود را نیز زیر سئوال می‌بریم که چرا انجام اینکار را به روزهای زمستانی زندگی‌ام موکول کرده‌ام.

پاسخ این است که نباید چندان ناامید بود. امکان داشتن بیمه عمر برای این افراد می‌تواند وجود داشته باشد. امکانی از پذیرفته نشدن تا پذیرفته شدن با حق بیمه بیشتر.

زیرا پرداخت بیمه معمولاً برای افراد با سلامتی استاندارد محاسبه می‌شود تا قیمت اصلی پس از معاینات مشخص شود و افراد در صورت سالم‌تر بودن از شرایط سنی شان می‌توانند از مزیت پرداخت حق بیمه کمتر برخوردار شوند و بالعکس در صورت داشتن پرونده بیماری باید بیش از یک فرد سالم استاندارد حق بیمه بپردازند.

از افرادی که دور و برتان می‌شناسید و بیمه عمر دارند سوال کنید. ببینید که چه وقت، در چه شرایطی و با چه تفکری بیمه خریداری کرده‌اند.

کسانی که جوان‌ترند و خود و همسرشان بیمه عمر دارند جزو کسانی هستند که مطالعه و دور اندیشی کرده‌اند. وقتی سن بالاتر می‌رود متأسفانه فقط ضرورت است که انسان‌ها را مجبور به گرفتن بیمه عمر می‌نماید. سوال این است که چرا باید آنقدر آن را به تأخیر بیاندازیم که مجبور شویم بهایش را بپردازیم.

به‌هرحال پرداخت این بها ارزش آن را دارد که خیال‌مان در مورد خانواده و دارائی‌‌هایمان یا پرداخت بدهی‌ها و تعهدات‌مان آسوده شود.

مهم اینست که با توجه به جنسیت، وضعیت سلامتی و سن، همیشه می‌توانیم حق بیمه کمتری بپردازیم و ما به التفاوت آن‌را برای بازنشستگی‌مان پس‌انداز کنیم. آرامش خیال ما، آرامش و شادی به خانه می‌آورد و به عزیزترین کسـان‌مان یعنی خانواده آرامش می‌بخشد و به همه کمک می‌کند تا بتوانند بهتر و مؤثرتر پیش بروند، چیزی که آرزو و خواسته همه ماست.

با آرزوی سلامتی برای همه دراین زمستان و اینکه برای عملی کردن برنامه‌هایمان نباید منتظر بمانیم تا زمستانی در زندگی‌مان اتفاق بیافتد.

با کمال میل برای پاسخ به این سوال‌ها و مشاوره رایگان در خدمتتان خواهیم بود.