بدهکارید یا عاشق؟ و یا هر دو ….!!

اخیرا در جمعی صحبت از سطح بدهی مردم، بخصوص ساکنین انتاریو شد و یکی از دوستان با خنده گفت: خوب چه کنیم، خانوم‌مونو دوست داریم و به میلش رفتار می‌کنیم. دیگری گفت: آه پس عاشقی که بدهکاری و بعد شوخی‌های دوستانه ادامه یافت و توجه همه به طور جدی به این مسئله جلب شد. نتیجه گیری‌ها از این قبیل بود.

• می توان بدهکار بود ولی عاشق نبود
• یا عاشق بود ولی بدهکار نبود
• یا هم عاشق بود و هم بدهکار 

​

حتما علامت سوال بزرگی در مغزتان روشن شده. اما خیلی‌ها در جمع خود را جزو عاشقان بدهکار می‌دانستند زیرا:

1.  بیشتر آن‌ها حداقل 500.000 دلار تا 1.500.000 دلار بدهی مورتگیج داشتند.
2. خیلی از آن‌ها بخصوص صاحبان بیزنس و دکترها وام‌های کوتاه مدت 10 ساله دیگری داشتند.
3. وام برای تحصیل بچه‌ها…

و بدهکاری‌ها یا بهتر است بگویم تعهدات مالی روزمره که با آن‌ها خو گرفته‌اید (پرداخت لیز ماشین یا ماشین‌ها، بیمه ماشین و خانه، مورتگیج ماهانه، مالیات ملک، هزینه بچه‌ها، لباس، خوراک، مهمانی، مسافرت و و و….)

و موارد بسیار دیگری که خودتان بهتر می‌دانید و بین ما ایرانی‌ها رایج است. بله، بیشتر افراد جزو بدهکاران عاشق بودند.

بیشتر بدهی‌ها بدلیل علاقه به زندگی، همسر، خانواده و بچه‌ها و بدلیل تلاش برای تهیه کردن و بالاتر بردن سطح زندگی بوده که بخش عمده‌ای از هدف مهاجرت به کانادا هم همین بوده ولی راستی به چه قیمتی؟

آیا این عاشقان بدهکار هیچ وقت فکر کرده‌اند که اگر خدا نکرده یکی از انواع سرطان‌های رایج که بعـد از 40 سالگی به سراغ آدم‌ها می‌آید و یا خدای نکرده فوت زودرس اتفاق بیافتد که تعداد آن‌ها کم هم نیست (به اطرافتان نگاهی بیاندازید) تکلیف کسانی که به آن‌ها عشق می‌ورزیم چه خواهد شد.

اگر عاشقیم بهتر نیست در مقابل تمام این زحمات و بهتر کردن‌ها و افزایش تعهدات مالی‌مان، بیمه‌ای هم در کنارش داشته باشیم؟

مگر هزینه بیمه عمر یا بیمه بیماری‌های سخت در مقابل همه این بدهی‌ها و پرداختی‌های ماهانه آنها چقدر است؟ بسیار ناچیز.

بله در مقایسه بسیار ناچیز است.

پس لطفا اگر بدهکارید و بخصوص جزو آن دسته که به خانواده‌تان عشق می‌ورزید، بهتر است به داشتن بیمه برای پوشش بدهی‌هایتان برای حمایت از عزیزان‌تان جدی فکر کنید.

با کمال میل برای یک مشاوره رایگان در خدمت‌تان خواهیم بود.